System bukmacherski prosty, modulowany lub progresywny. Jaki jest najlepszy?

systemy bukmacherskie

Obstawianie zakładów bukmacherskich można podzielić na granie amatorskie, czyli typowanie tylko ważnych wydarzeń, a także profesjonalne – nastawione na zysk w długoterminowym rozliczeniu. Gracze chcący zarabiać na bukmacherce stosują specjalne systemy, które ułatwiają obstawianie. O czym mowa? O tym w dzisiejszym tekście.

Jak wybrać najlepszy system bukmacherski?

Dla wszystkich graczy najważniejszym elementem obstawiania jest osiąganie większych zysków niż strat. Typerów można podzielić na dwa sektory. Pierwsi, którzy zrażają się po kilku porażkach. Drudzy wyciągają wnioski i uczą się na błędach, a także zebranym doświadczeniu. Dobór odpowiedniej strategii oraz umiejętne określenie stawki zawieranych zakładów to nic innego jak system bukmacherskich.

System bukmacherski = system stawkowania

Obecnie można znaleźć wiele systemów, z których gracze mogą korzystać. Omówimy je w kolejnych akapitach, ale najpierw szybka analiza, na co typerzy powinni zwrócić uwagę przy wyborze systemu bukmacherskiego.

  • Osiągany z systemu procentowy zysk (yield)
  • Ryzyko strat
  • Ryzyko bankructwa

Ile graczy na rynku tyle opinii, dlatego też dla jednych typerów najlepszym systemem bukmacherskim będzie ten z największym procentowym zyskiem, natomiast dla innych ten z najmniejszym ryzykiem bankructwa.

Dobór systemu bukmacherskiego jest również zależny od posiadanego kapitału na grę, a także skłonnością do ryzyka. Niektóre wymagają grania kursów na poziomie 2.00, a są gracze, którzy starają się celować w przeliczniki po 1.50. Warto pamiętać, że im większe ryzyko, tym lepsze szanse na wysokie zwycięstwo, jednak również wzrastają możliwości na szybką porażkę i bankructwo.

Stawkowanie proste

Jest to idealny system bukmacherski dla początkujących graczy. Polega na stawianiu tej samej kwoty bez względu na kurs na kuponie. Przykładowo typer na początku swojej przygody z bukmacherką ustala sobie zasadę, że jego zakłady będą zawierane za 20 PLN. Umownie przyjmuje się, że wysokość płaskiej stawki powinna zamykać się w granicach 2% od posiadanego kapitału. Im wyższy kapitał, mniejszy procent.

  • Jakie zalety ma stawianie płaskiej stawki?

Grając w ten sposób można się nauczyć odpowiedniego stawkowania na początku przygody z zakładami bukmacherskimi. Przy dobrze dokonanym doborze płaskiej stawki i zachowaniu wymaganych reguł, czyli 2% kapitału, gracze są w stanie ograniczyć ryzyko bankructwa. Grając za 2% posiadanego budżetu można osiągnąć zyski, jednak potrzebujemy kuponów z wysokimi kursami. Typowanie kurów 1.20 za 10 PLN nie będzie dobrym wyborem, jednak o tym opowiemy w wadach tego systemu. Ogólnie można przyjąć, że straty z takiego grania nie są duże, jeśli będziemy trzymać się reguł.

  • Wady prostego stawkowania

Największym minusem stawiania płaskiej stawki są mniejsze zyski w porównaniu do bardziej ryzykownych kuponów. Stawkowanie proste jest niekorzystne, jeśli gramy kupon z kursem całkowitym 1.20 lub 10.00 za taką samą stawkę. Nie jest to dobre ze względu na stopień ryzyka. Profesjonalni gracze modyfikują stawkowanie i dlatego nazywamy je modulowanym.

Stawkowanie modulowane

O ile stawkowanie proste było skierowane do początkujących graczy, o tyle w przypadku modulowanego dotyczy głównie profesjonalnych typerów. Ten system jest najczęściej spotykanym w kręgach bukmacherskich.

Na początku przygody ze stawkowaniem modulowanym konieczne jest dobranie sobie skali jednostek od 1-10. Zakłady zawieramy w obrębie tych liczb. Przykładowo przyjmujemy, że 1=10 PLN, 2=20 PLN, 10=100 PLN. Grając na takich zasadach typer ustala sobie, że maksymalnie może postawić pojedynczy zakład za 10 jednostek, czyli 100 PLN. Oczywiście skala jest domyślna i każdy gracz ustalą ją według swoich reguł, a także posiadanego kapitału. Podobnie, jak w przypadku stawkowania prostego przyjmuje się, że 10 jednostek powinno równać się 2% posiadanego kapitału na grę.

Gracze mogą modyfikować stawiane przez siebie stawki w zależności od włożonego ryzyka. Niższe kursy całkowite na przykład za 10 jednostek, a ryzykowne taśmy za 10 PLN, czyli jedną jednostkę. Pozwala to typerom na ograniczanie ryzyka i dostosowanie się do warunków.

  • Zalety:

Podobnie, jak w przypadku stawkowanie prostego grając w ten sposób ograniczamy ryzyko bankructwa. Przy odpowiednim doborze jednostek i strategii gracze są w stanie osiągać zadowalające zyski. Jest to lepsza forma niż płaska stawka, ponieważ w zależności od kursu na kuponie 10.00 czy 1.70 jesteśmy w stanie zmieniać stawianą kwotę, a przy tym ograniczać ryzyko wpadki. Tak jak wcześniej wspomniałem, jest to główny system, którego używają profesjonalni gracze.

  • Wady:

Największym problemem w przypadku takiego systemu jest odpowiedni dobór stawki. Niektórzy typerzy nieumiejętnie korzystają z przygotowanej skali jednostek. Granie za najwyższą stawkę, czyli 10j, powinno być zarezerwowane dla najpewniejszych zakładów, tymczasem gracze nadużywają tej kwoty przez co narażają się na szybsze ryzyko bankructwa.

System progresywny

Zapewne większość graczy, która rozpoczęła swoją przygodę z bukmacherką przynajmniej raz spotkała się z określeniem „progresja”. W tym akapicie rozłożymy na czynniki pierwsze kolejny system stawkowania, tym razem progresywnego. Jak sama nazwa wskazuje progres jest związany z rozwojem, wzrostem, więc tutaj mówimy o rosnącej stawce.

Systemy progresywne możemy podzielić na cztery podkategorie:

  • Progresja malejąca – w tym przypadku potrzebny jest spory kapitał, ponieważ polega ona na zwiększaniu stawki przy przegranym kuponie. W ten sposób łatwo o bankructwo, jednak również szybko można odrobić powstałe straty. Seria porażek może pogrążyć nawet najlepszych typerów, dlatego w środowisku panuje opinia, żeby unikać grania progresji malejącej.
  • Progresja rosnąca – analogicznie do malejącej, jednak w tym przypadku zwiększamy stawkę przy każdej wygranej. Potrzebny jest mniejszy kapitał, niż w przypadku progresji malejącej, a gracze najczęściej używają jej, aby skorzystać z serii wygranych.
  • System progresywny z zabezpieczeniem – w tym przypadku gracze zmniejszają stawkę w przypadku wygranej. Zazwyczaj po serii zwycięstw lub trafionym zakładzie z wysoką wygraną.
  • Progresje mieszane – czyli połączenie wszystkich wyżej wymienionych opcji.

Każdy z rodzajów systemów progresywnych ma specjalnie przygotowane strategie. W przypadku progresji malejącej gracze mogą korzystać z taktyki Martingale (w razie porażki podwajamy stawkę), progresja rosnąca to na przykład system Paroli, który jest przeciwieństwem Martingale i polega na podwajaniu stawki w przypadku wygranych.

  • Zalety progresji:

Można zagwarantować chwilowe zwiększenie zysków. Głównie ze względu na zwiększone prawdopodobieństwo bankructwa. Mamy szanse na większe wygrane, jednak przy sporym ryzyku. Bardzo często typerzy gracze używają systemów progresywnych do obrotu bonusami bukmacherskimi.

  • Wady progresji:

Zdecydowanie łatwiej o bankructwo niż w przypadku stawkowania prostego czy modulowanego. Łatwo wpaść w serię porażek. Progresja malejąca jest bardzo ryzykownym wyborem i panuje opinia, że powinno się jej unikać.

Jak widać, systemów bukmacherskich nie brakuje, a my przytoczyliśmy trzy najbardziej popularne możliwości. Gracze mogą korzystać ze specjalnie przygotowanych strategii, które rozwijają każdy z powyższych systemów.